ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Μιλούσε προσεκτικά και αργά, όπως όλοι οι άνθρωποι της περιοχής, θαρρείς ότι και τα λόγια τους ακόμα κόστιζαν χρήματα και τους ήταν δύσκολο να αποχωριστούν την κάθε λέξη. Είχε μικρά, σκούρα δύσπιστα μάτια τα ρουθούνια του ήταν τόσο στρογγυλά και άγρυπνα σαν ένα δεύτερο ζευγάρι μάτια. Η μύτη ήταν ελαφρώς ανασηκωμένη και κοντή, το στόμα ήταν μικρό, γενικά όλα τα χαρακτηριστικά ήταν μικρά σ’ αυτό το πρόσωπο που, σαν σύνολο, κάλυπτε δυσανάλογα μικρό χώρο πάνω στο χοντροκομμένο χωριάτικο κεφάλι. Ακόμα και τα αυτιά ήταν μικρά, οι λοβοί των αυτιών ήταν ασυνήθιστα γυρισμένοι προς τα εμπρός αντί προς τα πίσω, για να αρπάζουν, θαρρείς, όσο το δυνατόν περισσότερους ήχους. [...]
Ο Τσίλλιχ βγήκε στο δρόμο παραπατώντας. Ήταν παγωμένος από τον ιδρώτα. Ποτέ στη ζωή του δεν είχε εκτεθεί σε τέτοιο φόβο. Αυτή η μηδαμινή ζωή δεν άξιζε καν έναν τέτοιο φόβο. Άλλοτε φανταζόταν πως η πατρίδα του ήταν απέραντη, πως με κάθε ανάσα μεγάλωνε, κατάπινε όλη τη γη, κομμάτι κομμάτι. Μεμιάς είχε γίνει αγνώριστη, ζαρωμένη, όπως προηγουμένως το πρόσωπό του. [...]
Αυτή η συντόμευση της ζωής του, τόσο αφόρητα άμεση, τόσο φρικτά αποπνικτική, αιχμαλώτιζε κάθε του σκέψη. Δεν σκεφτόταν το θάνατο. Αυτός βρισκόταν πίσω από τη ζωή του. Ποτέ δεν είχε ασχοληθεί με οτιδήποτε βρισκόταν έξω από τη ζωή του.

Ο ΤΣΙΛΛΙΧ, ένας παλαιός Κάπο των στρατοπέδων συγκέντρωσης, κάποια μέρα, λίγο μετά τη λήξη του πολέμου, αναγνωρίζεται από ένα από τα θύματά του. Μπροστά στον επικείμενο κίνδυνο που αντιπροσωπεύει αυτή η συνάντηση, το σκάει και περιπλανάται στην τύχη, κυνηγημένος από αυτό το βλέμμα που για μια στιγμή στάθηκε πάνω του. Κι ενώ ο πρώην κρατούμενος βγάζει ένα ένταλμα αναζήτησης εναντίον του, αυτός δουλεύει από δω κι από κει σε χειρονακτικές εργασίες, κρύβει την ταυτότητά του.
Αλλά ποιός είναι στ’ αλήθεια; Το αφεντικό τού χθες, ή το τερατώδες ζώο τού κυνηγού;
Μέσα από αυτό το δυναμικό σύντομο αφήγημα, όπου ζούμε το αγωνιώδες και αδιέξοδο τέλος ενός βασανιστή, η Άννα Ζέγκερς (1900 - 1983) θέτει δραματικά το κεντρικό ερώτημα μετά το 1945 στη Γερμανία: είναι δυνατή η κάθαρση από το ναζισμό;