Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΑ ΝΗΣΙΑ

Τα διηγήματα του τόμου αυτού καλύπτουν ολόκληρο το φάσμα του προβληματισμού τού Ντ. Χ. Λόρενς. Από τη μελέτη του γερμανικού μιλιταρισμού (Ο Πρώσος αξιωματικός, Η ανθρώπινη οδύνη) και του γυναικείου αισθησιασμού (Ήλιος) ως την ανάλυση της υποκριτικής ευαισθησίας των αλλοτριωμένων σύγχρονών του διανοουμένων (Ο Τζίμι και η απελπισμένη γυναίκα, Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα νησιά) και της εισβολής τού μακάβριου και του φανταστικού στη συμβατική κοινωνικότητα (Το τελευταίο γέλιο, Χαρούμενα φαντάσματα, Το κουνιστό αλογάκι που κέρδιζε).