Η ΜΑΥΡΗ ΣΑΓΗΝΗ

Γεννημένος επαναστάτης, ο νεαρός Μαρκ Φροσέν ζει μια άτακτη ζωή περιφρονώντας και καταπατώντας κάθε κοινωνική σύμβαση ως τη στιγμή που οι αρπάγες της εξουσίας τον αιχμαλωτίζουν και τον στέλνουν στρατιώτη στη φλεγόμενη από τον πόλεμο της ανεξαρτησίας της Αλγερία.
Εκεί θα γνωρίσει τη σκληρότητα της πειθαρχημένης στρατιωτικής ζωής και τη βιαιότητα μιας σύγκρουσης που η φρίκη της θα λειτουργήσει μέσα του καταλυτικά.
Ακόμα και όταν απολυθεί και επιστρέψει στη Γαλλία «η μαύρη σαγήνη» των εμπειριών του θα έχει διαποτίσει τη ζωή του σε τέτοιο βαθμό που ο ίδιος θα οδηγηθεί στον αλκοολισμό ενώ η γυναίκα που αγαπά θα καταλήξει στην παραφροσύνη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Πρόκειται για ένα δυνατό και πυκνό μυθιστόρημα που κυριαρχείται από το ρεμποϊκό «Εγώ είμαι ένας άλλος». Κάθε σελίδα του σπαρταρά από ζωντάνια και, παρά τη σκληρότητά του, το βιβλίο το χαρακτηρίζει η τρυφερότητα και η αγάπη.» (Μ.Λ. Ρουμπό)
«Η μαύρη σαγήνη ασκεί μια σκοτεινή γοητεία στον αναγνώστη, εξαιτίας κυρίως της δύναμης του ύφους του Γιαν Κεφελέκ. Διαβάζοντάς το περιπλανιόμαστε σε μια κόλαση όπου ενυπάρχουν όλοι οι τρόμοι. Η φυλακή, τα βασανιστήρια, ο θάνατος και η σφαγή αθώων περιγράφονται με τόσο καταλυτικό τρόπο που η τελική επανάσταση του Γιαν ενάντια στο σύστημα μάς προκαλεί αληθινή ανακούφιση.» (Ζαν Κλοντ Περιέ)
«Ο ήρωας του Γιαν Κεφελέκ είναι ένας νάρκισσος που τρομαγμένος από το είδωλό του ψάχνει να βρει μέσα απ' τις γυναίκες που συναντά τη μητέρα που του έχει λείψει. Από περιπέτεια σε περιπέτεια καταλήγει τελικά στο αλκοόλ όπου και βυθίζεται μαζί με τη θλίψη του.» (Λουίζ Λαμπέρ)