Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΠΟΜΠΗΙΑ

Η Πομπηία κάθε χρόνο τραβά εκατομμύρια περιηγητών συχνά από υπερβολική βιασύνη ή κακή πληροφόρηση κινδυνεύουν να παραγνωρίσουν το αληθινό της πρόσωπο. Θαμπωμένοι από τη λαμπρότητα των τοιχογραφιών της ξεχνούν την άθλια μοίρα της μικρής αυτής επαρχιακής πόλης, που ρημάχτηκε από το σεισμό της 5ης Φεβρουαρίου του 62 και που, αφού ανοικοδομήθηκε μερικά, πέρασε στην αιωνιότητα κάτω από ένα σάβανο από στάχτες στις 24 Αυγούστου του 79. Ο Robert Etienne αξιοποιώντας τα αποτελέσματα ανασκαφών αιώνων και συνδυάζοντας πάνω από έντεκα χιλιάδες επιγραφές ζητά να δώσει μια γενική άποψη της ιστορίας της πόλης αναπλάθει την καθημερινή ζωή ενός πληθυσμού, όπου ανακατεύονται οι φυλές, όπου ανταγωνίζονται οι κοινωνικές τάξεις και όπου καθένας χαίρεται τα αγαθά του ρωμαϊκού πολιτισμού. Μετρά έναν κόσμο των επιχειρήσεων, όπου η κλίμακα των περιουσιών μένει μέτρια, και δεν κρύβει τη μιζέρια ενός κόσμου της δουλειάς, που ωστόσο δεν έχει χάσει κάθε ελπίδα ν' ανεβεί κοινωνικά. Ακολουθεί τους πλούσιους και τους φτωχούς μέσα στα σπίτια τους ή μέσα στις σοφίτες τους, τους συνοδεύει στους ναούς ή στις θέρμες και τους ξαναβρίσκει πάνω στις κερκίδες των θεάτρων και του αμφιθεάτρου. Η Πομπηία προβάλλει τότε, σαν μια πόλη ευσέβειας, καθώς και εκδηλωτικότητας, μια πόλη, όπου ξέρει κανείς να κοροϊδεύει το διπλανό του, τον αυτοκράτορα και τους ίδιους τους θεούς.