ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ ΒΑΚΧΑΙ

Το τραγικότερο και πλέον ένθεο από τα δράματα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, έργο γεμάτο παραφορά και με υψηλές ποιητικές κορυφώσεις. Θέμα του η διαρκής ύβρις της εξουσίας απέναντι στους θεούς (και συνακόλουθα στους ανθρώπους) και η δίκαιη τιμωρία, που οι μακάριοι κάτοικοι του Ολύμπου επιφυλάσσουν πάντα για τον όποιον υβριστή. Ταυτόχρονα, ο ποιητής διδάσκει στους συγχρόνους του (και τους κατοπινούς) την αξία της σωφροσύνης και του ήρεμου βίου και διακηρύσσει ότι η ζωή του ανθρώπου είναι σύντομη και επομένως το κυνήγι των μεγάλων πραγμάτων μονίμως περιττό και άνευ λόγου.
Στο κείμενο και τη μετάφρασή του προτάσσεται πρόλογος, στον οποίο εκτός από τον βίο του μεγάλου τραγικού περιέχονται στοιχεία βασικά για την κατανόηση της Διονυσιακής λατρείας. Ο εν λόγω πρόλογος επιμερίζεται σε κεφάλαια όπως: Ο Ευρυπίδης στη Μακεδονία, ο θεός Διόνυσος κατά τον Όμηρο και τον Αισχύλο, Ομοιότητες και διαφορές μεταξύ Αισχύλου, Σοφοκλή και Ευρυπίδη, Ο Διόνυσος και οι συνεγοί / ακόλουθοί του, ο Διόνυσος των Ορφικών, Μυστήρια και γιορτές του θεού, Τα επίθετα του Διονύσου, Μυθική γεωγραφία του Διονύσου κ.ά.