Ένα φιλί από τον κύριο Φιτζέραλντ

1922. Στη Νέα Υόρκη του Υπέροχου Γκάτσμπι, του τζιν, της τζαζ και της ευημερίας, οι νεαρές γυναίκες έκοβαν κοντά τα μαλλιά τους, βάφονταν έντονα, έπιναν, κάπνιζαν και είχαν δικαίωμα ψήφου.

Η Έβελιν Λόκχαρτ είχε αποφασίσει να γίνει γιατρός, ενάντια στους συντηρητικούς γονείς της, την ανταγωνιστική αδελφή της Βιόλα και τον καλύτερο φίλο της Τσάρλι που μια μέρα θα παντρευόταν ενάντια σε όλα τα στερεότυπα της εποχής.
Ήταν μία από τις ελάχιστες φοιτήτριες στην ιατρική σχολή του Κολούμπια. Ωστόσο, χρειαζόταν χρήματα και ήξερε ότι θα πλήρωνε το όνειρό της με το τίμημα της αξιοπρέπειας, αν κατάφερνε να περάσει την οντισιόν στο περίφημο καμπαρέ Ζίγκφελντ Φόλις.
Κι αν γινόταν μια χορεύτρια του κανκάν, αν ζούσε μέσα στα μυθιστορήματα του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ –όπου οι ηρωίδες του έσπαγαν όλους τους κανόνες–, τι θα σήμαινε αυτό για τη σχέση της με τον τραπεζίτη Τόμας Ουίτμαν;
Θα μπορούσε αυτός ο άντρας να ερωτευτεί μια γυναίκα με σκανδαλώδη ζωή;