ΤΟ ΧΤΙΚΙΟ ΤΗΣ ΑΝΩ ΤΟΥΜΠΑΣ

Από την πρώτη φορά που θυμάμαι να παραβρέθηκα, παιδί, σε κηδεία, στο χωριό μου, τη Νέα Μηχανιώνα, οι νεκροθάφτες μου την έδιναν στα νεύρα, παρόλο που ο δικός μας μάς ήταν πολύ συμπαθής. Ο άνθρωπος που έσκαβε το λάκκο, όπου θα παράχωναν το νεκρό, ήταν ένας απ' τους φτωχότερους και πιο αναγκεμένους συγχωριανούς μας, που έκανε με αφοσίωση, σοβαρός και αμίλητος, τη δουλειά του και ήταν περιβεβλημένος με μιαν αχλύ ζοφερού και μαζί αγιωτικού μυστηρίου. Τον λέγαμε "πεθαμενατζή". Το όνομά του ήταν Γρηγόρης, ο Γρηγόρης της Αχτίνας και χαϊδευτικά ο Γόλης. Ήταν ένας ανθρωπάκος κοντούτσικος κι αμίλητος, φαμελιάρης μιας πολύτεκνης οικογένειας. Το κύριο επάγγελμά του ήταν γεωργός.