ΛΟΥΛΟΥ ΤΩΝ ΒΕΝΤΕΚΙΝΤ - ΜΠΕΡΓΚ

Ή Λούλου είναι προϊόν εκλεκτών ζυμώσεων, ας πούμε ένα άστρο παλιγγενεσίας, όπως το σύμπαν νια την Καμπάλα καί ή νεωτέρα Ελλάς νια τον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο. Αν όμως ή φύση καί οι λεπτομέρειες της Νέας Ελλάδος γίνονται πρόξενοι καμιά φορά μορφασμών αμφιβολίας, τουλάχιστον για τους κακοήθεις, ή Λούλου και ό αισθητικός της περίγυρος ακτινοβολούν πέρα απ' την κακόβουλη φλυαρία ή την μικρόψυχη καί αμφιλεγόμενη κρίση. Συνιστώσες της Λούλου υπήρξαν Το πνεύμα της Γης και το Κουτί της Πανδώρας δύο θεατρικά έργα του Βέντεκιντ πού προηγήθηκαν καί πού ή ύστερη συγχώνευση τους απ' τον ίδιο τον συγγραφέα γέννησε τούτο το περίφημο κράμα. Ή πρεμιέρα του Πνεύματος της Γης δόθηκε στη Λειψία το 1898 ενώ του Κουτιού της Πανδώρας στη Νυρεμβέργη το 1904. Στά 1905 ό Άλμπαν Μπέργκ παρακολούθησε μια ιδιωτική παράσταση τούτου του δεύτερου έργου στο Ίντιμετ Θήατερ της Βιέννης, όπου το Κουτί της Πανδώρας ανέβηκε με σκηνοθεσία του Κάρολου Κράους, μετά απ' την κατηγορηματική άρνηση των Αρχών να προωθήσουν το έργο στη δημόσια πρόσβαση.