ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Το έργο αυτό δεν είναι μια απλή προσθήκη στον όγκο των ελληνικών και ξένων ιστορικών έργων για την περίοδο κείνη του ελληνισμού, που μελετήθηκε όσο καμιά άλλη. Είναι, πραγ-ματικά, κάτι το καινούργιο, κάτι το πολύ διάφορο και αξίζει να μελετηθεί, όχι μόνον από τους ειδικούς, αλλά από το πλατύ κοινό, που θέλει να κατατοπισθεί, να διαφωτισθεί για την περίοδο εκείνη, που έχει καλυφθεί τόσο από πάχνη επαίνων και άγνοιας.
"Η Ελλάδα παρουσιάζεται στο φως της Ιστορίας... είναι μια χώρα, όπου κάθε περιοχή της, κάθε πολιτεία της λάμπει με το δικό της φως... και επιβάλλει στον βαρβαρικό κόσμο τον σεβασμό του ελληνικού ονόματος. Δύο πολιτείες - δύο κράτη - ρίχνονται η μια πάνω στην άλλη και τελειώνουν με μια μακρόχρονη φονική μονομαχία, όπου η Αθήνα υποκύπτει και η λάμψη της μεγαλοφυΐας της αρχίζει να σκοτεινιάζει. Η Σπάρτη καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια να ενώσει την Ελλάδα, μα δεν τα καταφέρνει.
Η Ελλάδα βρίσκεται ολοένα σε πολέμους και επαναστάσεις, είναι χωρισμένη σε τρεις ηγεμονίες: Σπάρτης, Αθήνας, Θήβας... εμφανίζεται η Μακεδονία και κυριαρχεί. Η Ελλάδα οδηγείται απ' αυτήν σε μια γιγάντια επιχείρηση: την κατάκτηση της Περσίας... Ύστερα απ' το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου η Ελλάδα πέφτει πάλι σε αδιάκοπους πολέμους... η χώρα υποφέρει τρομερά και αργοπεθαίνει μέρα με τη μέρα. Και στα 146 π.Χ. η Ελλάδα μπαίνει στον αριθμό των Ρωμαϊκών Επαρχιών".