ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΑ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Η χρησιμότητα του έργου του κ. Δακουρά έγκειται στο ότι, λόγω της απλότητας της εκφράσεως, θα είναι προσιτό όχι μόνο στον πανεπιστημιακό κόσμο, αλλά και στον μη ειδικό αναγνώστη. Και τούτο είναι καλό ειδικώτερα για μας τους Έλληνες. Γιατί; διότι γνωρίζοντας θρησκείες και φιλοσοφίες λαών τόσον ξένων, όσον ο ινδικός, αντιλαμβανόμαστε πιο καθαρά τη φύση της δικής μας πνευματικής παραδόσεως. Η πραγματική κατανόηση των μηνυμάτων της, αλλά και της αξίας της, πραγματοποιείται με τη γνώση περί του τι είναι αυτή, βοηθείται όμως πολύ και με την εξοικείωσή μας περί του τι δεν είναι. Η προβαλλόμενη μορφή του αντιθέτου αποσαφηνίζει το αντικείμενο, που θέλουμε να γνωρίσουμε. Δεν είναι όμως μόνον οι αντιθέσεις, που προκύπτουν. Προκύπτουν και ομοιότητες, που κατά τη γνώμη μου οφείλονται στο ότι η βασική δομή της ανθρώπινης ψυχής είναι παντού όμοια. Διαφέρει μάλλον επιφανειακά και σχετικά στα διάφορα μήκη και πλάτη της υφηλίου. Έτσι π.χ. μια από τις πιο κτυπητές ομοιότητες, που δεν έχει τύχει μεγάλης προσοχής, είναι η περί θεών και θείας προνοίας αντίληψη τόσον των τζαϊνιστών, όσον και των επικουρείων φιλοσόφων. Αμφότεροι συλλαμβάνουν τους θεούς ως ισταμένους πέραν οποιασδήποτε επαφής με τον άνθρωπο και αδιαφορούν τελείως γι' αυτόν. Άλλη μια περίπτωση συναντάμε στις Ουπανισάδες των Ινδών και τις Εννεάδες του Πλωτίνου, όπου ισχύει η αρχή των "απορροών" από εκείνο, που αποκαλείται "το Brahman" στις Ουπανισάδες και "το Εν" στις Εννεάδες.