Στην παγίδα του νερού

«Τζούλια, εγώ είμαι. Πάρε με, είναι ανάγκη. Σε παρακαλώ, Τζούλια, είναι σημαντικό».

Λίγες μέρες πριν από τον θάνατό της, η Νελ Άμποτ τηλεφώνησε στην αδελφή της. Η Τζουλς δεν το σήκωσε, αγνοώντας την έκκλησή της για βοήθεια.

Τώρα η Νελ είναι νεκρή. Λένε ότι πήδηξε. Και η Τζουλς αναγκάζεται να επιστρέψει στο μέρος με το οποίο έλπιζε ότι είχε ξεμπερδέψει οριστικά, για να φροντίσει την έφηβη κόρη που άφησε πίσω η αδελφή της.

Η Τζουλς, όμως, φοβάται. Φοβάται πολύ. Τις καλά θαμμένες αναμνήσεις της, τον παλιό μύλο, τη γνώση ότι η Νελ αποκλείεται να πήδηξε.

Και πάνω απ’ όλα, φοβάται το νερό και εκείνο το μέρος που ονομάζουν Κολυμπήθρα των Πνιγμών…