ΧΩΡΙΣ ΓΛΩΣΣΑ

Μόνο αυτοκίνητα και τρένα υπάρχουν. Μ’ αυτά διασχίζουν την Ευρώπη προσπαθώντας να ξεφύγουν. Είναι κυνηγημένοι, πίσω και πέρα απ΄όλα, από τους ίδιους τους εαυτούς τους. Στην Αθήνα και στις Βρυξέλες έχουν πουληθεί κι έτσι το ταξίδι αρχίζει. Σόφια by night (ο άγγελος τα πίνει στο ίδιο τραπέζι με το διάολο) Καρλσρούη by day (δεν έχει και μεγάλη διαφορά by night) Τεργέστη δίπλα στα σκουπίδια Λουκέρνη δίπλα στο όνειρο Βασιλεία στις φλόγες Όφενμπουργκ μέσα στο autobahn Κοπεγχάγη πάνω απ’ όλα, πάνω από το νερό. . . Και χιλιόμετρα, πολλά χιλιόμετρα, οι λευκές διαχωριστικές γραμμές γίνονται μια ευθεία χωρίς τέλος. Θα καταφέρουν να ελιχθούν, αλλά για να ξεφύγεις, πρέπει να υπάρχει και ο τόπος της τελικής διαφυγής: η dreamland. Υπάρχει τέτοιο μέρος στην πραγματικότητα; Πώς να το περιγράψεις και σε ποια γλώσσα; Κι αν υπάρχει το μέρος και δεν υπάρχει η γλώσσα;