ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ

Η θεραπευτική πρακτική της ψυχιατρικής, μέσα στο άσυλο αρχικά, έξω από αυτό τα τελευταία χρόνια, οργανώνεται υπό την καθοριστική επιρροή συγκεκριμένων παραστάσεων σχετικά με το υποκείμενο. Δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε επαρκώς την εξέλιξη του ψυχιατρικού θεσμού εάν δεν εξετάσουμε τις παραστάσεις αυτές, οι οποίες συνενώνουν, στο πεδίο της καθημερινότητας, την επιστημονική θεωρία και τις θεραπευτικές εφαρμογές. Το βιβλίο εστιάζεται στο εγχείρημα αναδιοργάνωσης της θεραπευτικής σχέσης, ως αποτέλεσμα της εγκατάστασης της ψυχιατρικής έξω από τα τείχη του ασύλου, εξετάζοντας, υπό την οπτική της κοινωνιολογίας, τον τύπο της υποκειμενικότητας που προτάσσεται, ως ιδεολογικό προαπαιτούμενο της νέας ψυχιατρικής εποχής.