Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΝΤΟΜΙΜΑ

Μεγάλη παντομίμα με σημαίες και κούκλους μικρούς και μεγάλους. Με αυτήν την κωμωδία ο Φο στρέφεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο μεγάλο λαϊκό θέατρο βγάζοντας στην επιφάνεια τους μεγάλους κούκλους της σικελικής παράδοσης (κάτι σαν το αμερικανικό Bread and Puppet theatre). Αναζητά ένα κοινό διαφορετικό μέσα «στον κύκλο της αριστεράς» που του επιτρέπει να κάνει τη σάτιρά του πιο βίαιη αλλά και να υπογραμμίσει την πολεμική για την αναμόρφωση του κομμουνιστικού κόμματος. Η ασυνήθιστη πιθανότητα ενός θεάτρου που συνδιαλέγεται με τα πλήθη είναι έξω από τα σχέδια και τις διαθέσεις των διαφόρων τυπικ ών οργανώσεων.