ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΚΑΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Ένας διάσημος συγγραφέας, στα εβδομήντα του, καλείται να συνεισφέρει σε έναν συλλογικό τόμο δοκιμίων με τίτλο «Σκληρές απόψεις». Θεωρεί ότι του δίνεται μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να εκθέσει τις απόψεις του για μια σειρά θεμάτων που απασχολούν τον ίδιο και τα οποία στην ουσία εκφράζουν τον προβληματισμό και την αβεβαιότητα των πολιτών στις σύγχρονες δημοκρατίες. Έτσι αναπτύσσει τις σκέψεις του για τον αναρχισμό και την τρομοκρατία, για την Αλ Κάιντα, για τη σχέση πολίτη και κράτους, για τον Μακιαβέλι, για την κρίση των πανεπιστημίων, για τη θεωρία της εξέλιξης, για την πορνογραφία, για τον Μπάχ, τον Τολστόι και τον Ντοστογιέβσκι αλλά και για τον Τόνι Μπλερ και τον Χάροντ Πίντερ, καθώς και για άλλα πολλά. Η τυχαία γνωριμία του με μια νέα και ελκυστική γυναίκα, που θα τον συγκινήσει ερωτικά, θα τον φέρει σε άμεση επαφή με τον τρόπο σκέψης και τη συμπεριφορά των νεότερων, κατεξοχήν απολιτικών, γενεών. Η παρουσία του συντρόφου της, συμβούλου επενδύσεων και φανατικού οπαδού της νεοφιλελεύθερης αγοράς, θα πυροδοτήσει την αρχέγονη αντιπαράθεση των αρσενικών για τη γυναίκα, ενώ θα δώσει την ευκαιρία στο συγγραφέα να διατυπώσει μια σειρά από ανελέητα ειλικρινείς σκέψεις για τα γηρατειά.