Η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΟΥ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΥ

[...] Το βιβλίο αυτό, ωστόσο, περιγράφει έναν τρόπο ζωής που πεθαίνει - την κουλτούρα του ανταγωνιστικού ατομικισμού, που στην παρακμή της έχει οδηγήσει τη λογική του ατομικισμού στο άκρο του πολέμου όλων εναντίον όλων, την επιδίωξη της ευτυχίας στο αδιέξοδο της ναρκισσιστικής ενασχόλησης του καθενός με τον εαυτό του. Οι στρατηγικές ναρκισσιστικής επιβίωσης παρουσιάζονται τώρα ως απελευθέρωση από τις καταπιεστικές συνθήκες του παρελθόντος, και προκαλούν έτσι μία «πολιτιστική επανάσταση», που αναπαράγει τα χειρότερα χαρακτηριστικά του καταρρέοντος πολιτισμού, τον οποίο ισχυρίζεται ότι επικρίνει. Ο πολιτισμικός ριζοσπαστισμός έχει γίνει τόσο του συρμού, και τόσο ολέθριος στην υποστήριξη που προσφέρει αθέλητα στο status quo (κατεστημένο), ώστε οποιαδήποτε κριτική της σύγχρονης κοινωνίας ελπίζει να εισδύσει κάτω από την επιφάνεια, πρέπει να ασκεί συγχρόνως κριτική και στα περισσότερα από όσα σήμερα παρουσιάζονται υπό το όνομα του ριζοσπαστισμού. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

Ένα βιβλίο που χτυπά ίσια στην καρδιά της κουλτούρας. Συλλαμβάνει θαρραλέα ορισμένα εκπληκτικά χαρακτηριστικά της κοινωνικής και ιδιωτικής ζωής", έγραψε ο καθηγητής Μ. Rogin του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϋ. Όμως τώρα, που όλα έχουν φτάσει σ' ένα σημείο ακατανόητου αδιεξόδου, σε ποιο λιμάνι θα κατευθυνθούμε σ' έναν τόσο εφιαλτικό κόσμο; (Δημήτρης Κακαβελάκης, "Χανιώτικα Νέα", 23.6.2008. Κείμενο αφιερωμένο από τον Δ. Κακαβελάκη στη μνήμη τού αείμνηστου Μιχάλη Γρηγοράκη, που ήταν αντίμαχος στον ναρκισσισμό)