ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ

Η φωτογραφία της γυναίκας με το λοξό καπέλο στη βιτρίνα του κυρίου Τσάβες γίνεται η αιτία ενός δύσβατου έρωτα ανάμεσα σε μια εβραία μεγαλοαστή κι έναν έλληνα πρόσφυγα στη Θεσσαλονίκη του Μεσοπολέμου. Ενός έρωτα που δοκιμάζεται από αλλεπάλληλες δεσμεύσεις, προκαταλήψεις και διακρίσεις, έως την ακραία και τερατώδη φυλετική διάκριση του ναζισμού. Η πόλη με τους δρόμους, τις πλατείες, τα κάστρα, τις επαύλεις των εξοχών και τα προσφυγικά, το «Λουξεμβούργο» και το «Μεντιτερανέ», τη ΔΕΘ, «του Φλόκα», τα καραβάκια του Θερμαϊκού, το Σέιχ Σου, το Αρσακλί και τον Χορτιάτη αποτελεί το ολοζώντανο φόντο, όπου προβάλλεται και δοξάζεται η δύναμη του έρωτα -αυτή που κάνει τους αδύναμους δυνατούς και τους δυνατούς αδύναμους.