ΦΩΤΙΑ (ΧΑΤΖΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ)

Αυτός δεν είχε τίποτα να φοβηθεί. Αν οι άλλοι πηλαλούσαν τα βουνά και ξενυχτούσανε στα καλύβια και τις ρεματιές, είτανε που το θέλησαν από μοναχοί τους. Ακαμάτηδες, ζεβζέκηδες κι ανοικοκύρευτοι σ' όλη τους τη ζωή, θέλανε και τα τραβούσαν. Κι αν αυτώνε τους είχε μπει στο στραβό τους το μυαλό να σηκώνουνε τα ντουφέκια και να μαζώνονται στο σκολειό και στο μεσοχώρι να λεν εκείνα τα χαμένα τα λόγια τους, ο Γιακουμής βέβαια και δε θα 'τανε μαζί τους.