ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ

Τινές των ανθρώπων, ουχί εκ δειλίας ή εξ αηδίας δια την ζωήν ή εκ φιλοσοφικής διαθέσεως, αλλά "δια την Βασιλείαν των Ουρανών", την ζώσαν και συγκλονιστικήν πραγματικότητα, την πάσαν δύναμιν της αγάπης των κατευθύνουν προς τον Κύριον. "Θεϊκώ έρωτι πτερούμενοι" προς αυτήν, εγκαταλείπουν χαίροντες τα εγκόσμια και αποσύρονται "αγαλλομένω ποδί" εις τόπους ερημικούς και ησυχίους. Απηλλαγμένοι δε της δουλείας των ανθρωπίνων αναγκών, έργον και υπόθεσιν της ζωής των κάμνουν την αδιάλειπτον του εν Τριάδι Θεού δοξολογίαν, την δια συνεχούς και πολυμόχθου κατά Θεόν ασκήσεως νέκρωσιν των παθών και την τελείαν βίωσιν εν Χριστώ Ιησού. Η Βασιλεία των Ουρανών αποτελεί το περιεχόμενον, τον σκοπόν και το νόημα της υπάρξεώς των και αυτήν μόνον έχουν ως σταθερόν τέρμα των πόθων των πάντων. Είναι εκείνοι, δια τους οποίους είπεν ο Κύριος ημών τον μέγαν εκείνον λόγον: "ο δυνάμενος χωρείν χωρείτο)" (Ματθ. ιθ' 12). "Αρνούμενοι το παρόν χάριν του μέλλοντος, το παροδικόν ένεκεν του αιωνίου" χωρούν εις την ισάγγελον πολιτείαν των μοναχών, "των ζώντων και κινουμένων μεταξύ ουρανού και γης".
Η προσφορά του Ανατολικού Ορθοδόξου Μοναχισμού προς την αγίαν ημών Εκκλησίαν είτε εις προσευχάς, είτε εις ακτινοβολίαν παραδείγματος αυταπαρνήσεως, είτε εις καταρτισμόν στελεχών "προς παν έργον αγαθόν εξηρτισμένων" (Β' Τιμ. γ' 17) υπήρξεν ανεκτίμητος. Αναγνωρίζεται τούτο παρά πάντων και δεν παρίσταται ανάγκη να τονισθή ιδιαιτέρως υφ' ημών.
Εις τας ημέρας μας, όμως, της αποστασίας και της υλιστικής αντιμετωπίσεως της ζωής, καθώς και άλλοι άγιοι και ιεροί θεσμοί, διέρχεται κρίσιν και ο Μοναχισμός. Η λεπτομερής επισήμανσις των αιτίων της κρίσεως ταύτης και η επίμονος διατριβή ημών εις αυτά ολίγον θα ωφελήση. Εκείνο το οποίον προ παντός χρειάζεται σήμερον είναι η εξεύρεσις τρόπου αποτελεσματικής βοηθείας αυτού. Να δυνηθή να υπερκεράση την κρίσιν. Να αναζωογονηθή. Να επανεύρη τον πρώτον του εαυτόν. Να αναλάβη και πάλιν με ενθουσιασμόν και ιερόν ζήλον τον καλόν του αγώνα προς ανάκτησιν της λαμπράς και τετιμημένης θέσεώς του εν τη αγιωτάτη Ορθοδόξω ημών Εκκλησία, διότι εις πολλάς περιπτώσεις είναι λίαν αισθητή η απουσία του. [...]