ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟ

Πηγαίνοντας για το Άγιον Όρος πήγαινα με το δέος των παιδικών μου οραμάτων. Η νεανική μου φαντασία είχε πολλές φορές διαβεί καλντερίμια, κόρδες, τέμπλα ιερών ναών, σκάλες καμπαναριών, στασίδια που τρίζανε, κι είχα ασπασθεί γεροντικά χέρια, πολλές μα πολλές φορές στ' άχρωμα νεανικά όνειρά μου. Όμως παρόλα αυτά πρέπει να πω πως δεν είχα αποφασίσει από μικρός να μονάσω. Ήθελα όμως πολύ να ιερωθώ. Γι' αυτό και το παρατσούκλι μου στο Δημοτικό ήταν "πάτερ". Δεν ήταν λίγες οι λειτουργίες που είχα "ιερουργήσει" μικρός στην αυλή μας ή λίγοι οι επιτάφιοι και τα κηρύγματα πάνω σ' ένα σκαμνί ή οι καταγραφές σε τετράδια ατέλειωτα των επισκέψεών μου σε μονές, ναούς, παρεκκλήσια, εικόνες και πατέρες. Τι αθώα χρόνια! Ωραία.