ΕΡΩΤΙΚΑ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ

Η ενασχόλησή μου με το Αρχαίο Ελληνικό Επίγραμμα σημάδεψε τη μοναδική, ουσιαστικά -πάντως, την πιο έμμονη-, εκτροπή μου από τη στενωπό του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος, η οποία καθόρισε τη διαδρομή της, λεγόμενης, ακαδημαϊκής και της συγγραφικής πορείας μου. Πράγματι, και ανάμεσα στα σχετικά με την ποίηση πανεπιστημιακά μαθήματά μου τα περί το Επίγραμμα, θυμούμαι, με συγκινούσαν ιδιαίτερα και από τα, λιγοστά, άλλωστε, ελάσσονα δημοσιεύματά μου ξεχωρίζω ως αξιομνημόνευτο ένα από την ίδια περιοχή. Όσο για το ανά χείρας ανθολόγιο, αυτό αποτελεί τον τελικό καρπό τριών εκδηλώσεων παντελώς άσχετων μεταξύ τους ανθρώπων. Συγκεκριμένα:
Τον Μάρτιο του 1971, κλείνοντας τη θητεία μου στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, δέχθηκα, κυριολεκτικά συγκλονισμένος, από τους τελευταίους μαθητές μου, Δ' τάξης της Σχολής Μωραΐτη, ως αποχαιρετιστήριο δώρο μία τετράτομη γερμανική έκδοση της Παλατινής Ανθολογίας. Η χειρονομία αυτή, που ανταποκρινόταν σε μια βαθειά, και ποικιλότροπα εκδηλωμένη, αγάπη μου για το Επίγραμμα, λειτούργησε ως έναυσμα για μια πρώτη εισβολή στην περιοχή του. Έτσι, όταν άρχισα, τον ίδιο μήνα, τη διδασκαλία μου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αποφάσισα να συμπεριλάβω στα μαθήματά μου το Επίγραμμα, συνοδεύοντάς τα, μάλιστα, από το 1972, και με ένα σχετικό "βοήθημα": μια Εισαγωγή στο συγκεκριμένο ποιητικό είδος και την παράδοσή του, καθώς και μια ανθολογία κειμένων