ΔΟΚΙΜΙΑ ΣΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

Οι αρχικές καταβολάδες του Χριστιανισμού είχαν το στοιχείο του νεοφανούς και άκρως αναγκαίου για την αντιμετώπιση από τους ανθρώπους των αναγκών της εποχής των. Η πρόσληψη, όμως, και διάδοση της νέας πίστης εντός της ελληνορωμαϊκής εποχής δεν θα ήταν καθόλου εύκολη, χωρίς να συντρέξουν την νέα πίστη κάποια στοιχεία από τις καθεστηκυίες θρησκευτικές αντιλήψεις είτε του Ιουδαϊσμού είτε του Ελληνισμού, τις οποίες η νέα θρησκεία αναχώνευσε εντός των ιδικών της, τις οικειώθηκε, και έτσι τις παρέδωκε στους πιστούς της.
Εντός, όμως, της Εκκλησίας κατέλαβε λίαν ενωρίς πρωτεύουσα θέση η κατά τις απόψεις της αυθεντικής παράδοσης παρουσίαση του προσώπου και της διδασκαλίας του Ιδρυτή της. Στον λίαν ενδιαφέροντα αυτόν χώρο εμφανίσθηκαν δύο γραμμές εκκλησιαστικής παράδοσης: η Συνοπτική και η Ιωάννεια. Ακριβώς για το λόγο αυτό -και στο παρόν πόνημα- κρίθηκε αναγκαίο να παρουσιασθούν εδώ δύο εργασίες, μια για τα Συνοπτικά Ευαγγέλια και μια για το Κατά Ιωάννην. Και οι δύο περιέχουν το απόσταγμα της επιστημονικής εργασίας που τα τελευταία εκατό χρόνια έχει γίνει ως προς τα Ευαγγέλια. Τα γραφόμενα βέβαια δεν απευθύνονται προς τους ειδικούς στα βιβλικά θέματα θεολόγους, αλλά κυρίως προς κάθε πνευματικό άνθρωπο που ενδιαφέρεται για τα θέματα αυτά.