ΔΙΑΡΚΗΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΔΙΑΡΚΗ ΕΙΡΗΝΗ

Οι ΗΠΑ έχουν αποδυθεί σε ό,τι ο μεγάλος ιστορικός Charles A. Beard ονόμασε "διαρκή πόλεμο για διαρκή ειρήνη". Η Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων έχει καταγράψει διακόσιες περίπου στρατιωτικές εισβολές από το 1945 και μετά, στις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ο αρχόμενος χειρών αδίκων. Σε μια σειρά διεισδυτικών και αφυπνιστικών δοκιμίων, στην οποία κεντρική θέση καταλαμβάνει ένα σχόλιο για τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 (που μέχρι την έκδοση του παρόντος βιβλίου είχε κριθεί υπερβολικά οχληρό για να δημοσιευθεί στην Αμερική), ο GORE VIDAL αμφισβητεί την παραμυθητική συναίνεση που επακολούθησε τόσο της 11ης Σεπτεμβρίου, όσο και της βομβιστικής ενέργειας του Μακ Βέι στο ομοσπονδιακό κτίριο της πόλης της Οκλαχόμα ότι αυτές ήταν απλώς πράξεις "κακοποιών στοιχείων".
"Καμιά από αυτές τις εξηγήσεις δεν ήταν ιδιαίτερα πειστική, όμως οι ηγέτες μας, εδώ και πάνω από μισόν αιώνα, έχουν εξασφαλίσει ότι δεν πρόκειται ποτέ να μάθουμε την αλήθεια για τα όσα οι κυβερνήσεις μας έχουν κάνει σε βάρος άλλων λαών, πολύ περισσότερο δε, στην περίπτωση του Μακ Βέι, σε βάρος του δικού μας ... Το ενδεχόμενο, η χούντα που μας κυβερνά να έχει σοβαρό μερίδιο ευθύνης στην οργή του Μακ Βέι (ενός ήρωα του Πολέμου του Κόλπου, καταγόμενου από την αμερικανική ζωτική ενδοχώρα) και του Μπιν Λάντεν, ενός επίδοξου μουσουλμάνου υπερασπιστή της Πίστης, ουδέποτε εξετάστηκε ... Εμείς, οι καταναλωτές, δεν χρειάζεται να μαθαίνουμε τις αιτίες για οτιδήποτε. Εννοείται πως, όσοι από εμάς επιμένουν ν' αναζητούν κάποιαν αιτία, περνούν διά πυρός και σιδήρου ωσότου κατορθώσουν ν' ακουστεί η φωνή τους στα χρηματοδοτούμενα από τις μεγάλες εταιρείες αμερικανικά ΜΜΕ,... οπότε θεώρησα χρήσιμο να περιγράψω τις ποικίλες από πλευράς μας προκλήσεις που οδήγησαν αυτούς τους δυο ανθρώπους στη διάπραξη τέτοιων φρικτών πράξεων".
"Οι τρομερές υλικές βλάβες που μας προκάλεσαν ο Μπιν Λάντεν και η συντροφιά του δεν είναι τίποτα μπροστά στο τελειωτικό χτύπημα που δέχτηκαν οι εξανεμειζόμενες ελευθερίες μας - την αυστηρότερη εφαρμογή του Αντιτρομοκρατικού νόμου του 1996, σε συνδυασμό με τα πρόσφατα αιτήματα προς το Κογκρέσο για εκχώρηση πρόσθετων εξουσιών, να υποκλέπτονται τηλεπικοινωνίες χωρίς προηγούμενη δικαστική απόφαση, να απελαύνονται νόμιμοι μόνιμοι κάτοικοι, επισκέπτες και παράνομοι μετανάστες χωρίς να τηρείται η νόμιμη διαδικασία, κοκ. Μήπως λοιπόν το μεγαλύτερο θύμα των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου μέλλει να είναι η αμερικάνικη ελευθερία; Άπαξ και αφαιρεθείς γράφει ο Vidal ένα αναφαίρετο δικαίωμα συνήθως χάνεται για πάντα." (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)