ΑΦΗΓΗΣΙΣ ΛΙΒΙΣΤΡΟΥ ΚΑΙ ΡΟΔΑΜΝΗΣ

Η απόφαση να προχωρήσω στην κριτική έκδοση της διασκευής α' του βυζαντινού δημώδους ερωτικού μυθιστορήματος Αφήγησις Λιβίστρου και Ροδάμνης ήταν ως έναν βαθμό το αποτέλεσμα μιας "άτυχους" συγκυρίας. Καθώς προετοίμαζα τη συγγραφή της διδακτορικής μου διατριβής, όπου σκόπευα να παρουσιάσω μια αφηγηματολογική ανάλυση των μυθιστορημάτων της εποχής των Παλαιολόγων, συνάντησα την πρωτοποριακή μελέτη του Μανόλη Χατζηγιακουμή για τα εκδοτικά προβλήματα των δημωδών κειμένων (Αθήνα 1977). Μου έγινε γρήγορα σαφές ότι μια ουσιαστική λογοτεχνική ανάλυση του Λ&Ρ με βάση τις παλαιότερες εκδόσεις δεν ήταν εφικτή, πρώτον γιατί η χειρόγραφη παράδοση του μυθιστορήματος έμοιαζε να παρουσιάζει άλυτα προβλήματα και, δεύτερον, γιατί οι παλαιότερες εκδόσεις ήταν προβληματικές, καθεμιά τους για διαφορετικούς λόγους. Αναγκάστηκα, λοιπόν, να συνδυάσω λογοτεχνική ανάλυση και κειμενική κριτική, με αποτέλεσμα, στη δημοσιευμένη μορφή της διατριβής (Μόναχο 1991), όλα τα υπό ανάλυση παραθέματα του μυθιστορήματος να τυπωθούν σε μια προκαταρκτική έκδοση.