ΠΕΡΙΚΛΗΣ: ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ

Ο σπουδαιότερος ηγέτης της αθηναϊκής δημοκρατίας όλων των εποχών, ο οποίος γεννήθηκε περί το 495 π.Χ. στην Αθήνα, όπου και πέθανε το 429 π.Χ. Ήταν γιος του Ξάνθιππου και της Αγαρίστης. Ανήκε στην Ακαμαντίδα φυλή και ήταν δημότης Χολαργού. Το γένος από το οποίο καταγόταν ήταν ένα από τα επιφανέστερα της Αθήνας, αφού και οι δύο γονείς του είχαν καταβολές από σημαντικότατες οικογένειες της πόλης.
Ο πατέρας του προερχόταν από την παλιά γενιά των Βουζυγών που στήριζε τη δύναμή της στο αριστοκρατικό καθεστώς. Ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία με το γάμο του με την Αγαρίστη ένωση που τον συνέδεσε με το ισχυρό γένος των Αλκμεωνιδών. Σύντομα όμως εγκατέλειψε την παράταξη αυτή εξαιτίας των διαφωνιών του σε ό, τι αφορούσε στις σχέσεις με την Περσία, τις οποίες υποδείκνυαν οι Αλκμεωνίδες. Η προσπάθειά του να αντικρούσει και να εξουδετερώσει τους πολιτικούς του αντιπάλους μέσω των δικαστικών διενέξεων δεν ευδοκίμησαν, με αποτέλεσμα να χάσει τη λαϊκή υποστήριξη και να εξοριστεί το 484 π.Χ. Επέστρεψε το 480 π.Χ. και ανέλαβε την αρχηγία της αθηναϊκής δύναμης στη Μυκάλη το 479 π.Χ. αλλά πέθανε λίγο αργότερα, αφού στέφθηκε νικητής στη μάχη αυτή.
Η μητέρα του, Αγαρίστη, καταγόταν από το γένος των Αλκμεωνιδών και ήταν δισέγγονη του τυράννου της Σικυώνας Κλεισθένη και ανηψιά του Αθηναίου Κλεισθένη, ο οποίος με το σημαντικότατο μεταρρυθμιστικό του έργο έγινε ο θεμελιωτής της αθηναϊκής δημοκρατίας. Οι στενοί συγγενικοί της δεσμοί με τις σπουδαίες αυτές πολιτικές φυσιογνωμίες προσέφεραν στο γιο της κοινωνικές διασυνδέσεις, που διευκόλυναν την ενασχόλησή του με τον πολιτικό στίβο της Αθήνας παρά το γεγονός αυτό όμως, η πολιτική του ισχύς -όπως θα διαπιστωθεί και στα επόμενα κεφάλαια- μειωνόταν από τη σύνδεση της καταγωγής του με το πατροπαράδοτο "Κυλώνειο άγος" της οικογένειας της μητέρας του, ένα θρησκευτικό στίγμα που χρησιμοποιήθηκε πολύ συχνά ως κατηγορία εναντίον του Περικλή.
Ο Πλούταρχος παραδίδει ότι η Αγαρίστη, λίγο πριν γεννήσει τον Περικλή, ονειρεύτηκε ότι έφερε στον κόσμο ένα λιοντάρι. Ο συμβολισμός αυτός είναι διφορούμενος και δεν έχει διασαφηνιστεί αν ευνοούσε ή όχι τον Περικλή. Αρκετοί ήταν εκείνοι που τον θεωρούσαν ευφυολόγημα των ολιγαρχικών αντιπάλων του, οι οποίοι ήθελαν να ψέξουν τη μετέπειτα σκληρή στάση του στο θέμα της έναρξης του Πελοποννησιακού πολέμου. (Από το κεφάλαιο "Η καταγωγή του Περικλή")