ΟΘΕΛΛΟΣ - Ο ΜΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ

Το Κακό έχει βρει στον "Οθέλλο" το Έργο του με τον "Οθέλλο" πιστοποιείται, μέσα από την αναλλοίωτη διάρκεια του έργου, μέσα από την ακατάβλητη αντοχή του ποιητικού λόγου, η αναλλοίωτη διάρκεια του Κακού, η ακατάβλητη αντοχή του δαιμονικού λόγου. Με τον "Οθέλλο" καταδεικνύεται, επισφραγισμένο από κορυφαία ποιητική διάνοια και κατοχυρωμένο από ύψιστο γλωσσικό επίτευγμα, ότι το Κακό δρα πανίσχυρο σ' έναν κόσμο που δεν διαθέτει καμία αντίστοιχη δύναμη για να το αντιμετωπίσει και να το αναχαιτίσει. Η παντοδυναμία αυτή αποκορυφώνεται, επιγραμματικά, με μία εκτίναξη ποιητικής ευθυβολίας που αποκτά ισχύ φυσικού νόμου: ο Ιάγος, όταν ο Οθέλλος τον μαχαιρώνει, απαντά: «Αιμορραγώ, κύριε, αλλά δεν σκοτώνομαι».