ΕΞΗ

1991, Γεωργία. Ο εμφύλιος πόλεμος ξεσπά. Ο φόβος αναγκάζει τους Έλληνες να ξεριζωθούν βάναυσα από τον τόπο τους. "Είστε ξένοι, πηγαίνετε πίσω στην πατρίδα σας". Η οικογένεια της Ελισσώς αναζητώντας μια καλύτερη μοίρα πουλάει τα πάντα με σκοπό να επιστρέψει πίσω στην Ελλάδα. Μια πικρή σκέψη είναι ριζ..

Η οδύσσεια μιας γυναίκας που άφησε την καρδιά της να μιλήσει μέσα από τα πάθη της. Λίγο πριν τη μικρασιατική καταστροφή, ο άρχοντας Λέανδρος Βραχνός επιστρέφει μόνιμα στον τόπο του. Στόχος του, να παντρευτεί και να κάνει απογόνους. Θύμα του η Ελισσώ, ένα κορίτσι που η ζωή την ανάγκασε να γίνει γυναί..

Τι είναι αρκετό για να χάσει μια μάνα την ψυχή της; Τα όσα πέρασαν οι μάνες του Πόντου δεν είχαν όριο. Πόνεσαν για την πατρίδα που έχασαν. Έκλαψαν για το άδικο. Λύγισαν για τα παιδιά που έθαψαν. Τραπεζούντα, 1918. Οι Νεότουρκοι πλέον ήταν ασυγκράτητοι. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να εξοντώσουν..

Όταν οι μελανιές στο κορμί της άρχισαν να γίνονται ο μόνιμος σύντροφός της, η Μελίνα αποφάσισε πως έπρεπε να φύγει. Το αρχοντικό δίπλα στη λίμνη ήταν η τελευταία ελπίδα σωτηρίας της, εκεί δεν θα μπορούσε να τη βρει κανείς… ούτε εκείνος. Ήταν το μόνο μέρος που θα μπορούσε να κρύψει τη ντροπή της ψυχή..

Δεν φτάνει να θέλεις να αγαπήσεις, πρέπει και να μπορείς… Πρέβεζα λίγα χρόνια πρινΟ γάμος της ήταν ό,τι είχε ονειρευτεί και μία απρόσμενη εγκυμοσύνη ολοκλήρωσε την ευτυχία της. Πόση δύναμη έχει ο έρωτας, που πολλές φορές σε κάνει να εθελοτυφλείς; Πόσα μυστικά μπορεί να κρύβονται πίσω από έναν άνθρωπ..

Αναμνήσεις μιας ζωής που θα χαθούν στην άβυσσο της λήθης αλλά όχι της καρδιάς. 30 Αυγούστου 1922. «Το μέτωπο, μάνα, έσπασε! Ο στρατός μας δεν βαστάει άλλο. Οι στρατιώτες μας οπισθοχωρούν…», έφερε τα τραγικά νέα η Αφροδίτη μπαίνοντας στο σπίτι εκείνο το μοιραίο πρωινό. «Παναγία μου! Τα παιδιά μας», φ..

Ανατολική Θράκη. Δύσκολα και τρομακτικά χρόνια πλησιάζουν απειλητικά τις ανυποψίαστες ζωές των Ελλήνων της περιοχής. Μέσα στις φλόγες του πολέμου γεννιέται ένας έρωτας που ακολουθεί τα χνάρια των ξεριζωμένων της πατρίδας που χάθηκε για πάντα. Ο Ρήγας δίνει στη Ζώγια μια υπόσχεση, πως ό,τι κι αν συμβ..

28η Οκτωβρίου 1940. Η καμπάνα του χωριού αρχίζει να χτυπά ασυνήθιστα γρήγορα. Η οικογένεια της Σοφίας εγκλωβίζεται στις Μυρτιές, ένα μικρό χωριό του Κιλκίς, καθώς όλα τα μεταφορικά μέσα επιτάσσονται. Ο πόλεμος ξεσπά. Μα η μοίρα της Σοφίας ακολουθεί μια μελανότερη πορεία. Ο Αφέντης της περιοχής θέλει..

«Ήρθα στη ζωή παρά τη θέληση του πατέρα μου. “Ηρώ” ήταν η πρώτη λέξη που ψιθύρισε τρυφερά η μάνα μου, μόλις αντίκρισα τον κόσμο. Από μικρό παιδί φορτώθηκα στους αδύναμους ώμους μου τα απωθημένα όνειρα του πατέρα μου. Όνειρα που δεν επέτρεπαν ανθρώπινες αδυναμίες. Ούτε καν το πρωτόγνωρο σκίρτημα του ..

Θύμησες μιας άλλης εποχής που ο χρόνος δεν μπόρεσε ποτέ να σβήσει. Κωνσταντινούπολη, Σεπτέμβρης 1955. Ο ουρανός φλέγεται και το κακό ρέει λάβα καυτή, σκορπίζοντας στάχτη και πορφύρα στο πέρασμά της. Άντρες με πρόσωπα τραχιά, με λοστούς και παραγγέλματα παρελαύνουν στα σοκάκια της πόλης. Αναγνωρίζουν..

Ο χρόνος για όσους τον χρειάζονται είναι τόσο λίγος, αλλά για όσους αγαπούν αιώνιος.  Για πολλούς η αγάπη είναι φωτιά που ζεσταίνει την ψυχή. Για τον Ιάσονα Λιβέρη, όμως, οι καρδιές που αγαπούν µένουν πάντα µόνες. Εκεί που όλα δείχνουν πως τίποτα δεν μπορεί να αγγίξει τον ισχυρό άνδρα της ναυτιλια..

«Προσπάθησα να ξεφύγω από το παρελθόν που με κρατούσε δέσμια των αναμνήσεων. Άλλωστε, μόνο πόνο μου προκαλούσαν. Ήθελα να ξεχάσω όσα βίωσα εκείνη τη μέρα. Ήθελα να ξεχάσω όσους ήμασταν εκεί. Ακόμα και τον Ορέστη, τον άντρα που αγάπησα με όλο μου το είναι, αλλά έπρεπε να απαρνηθώ, γιατί η αγκαλιά του..