Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ: ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Το τελευταίο διάστημα έχει παρατηρηθεί ένα αυξημένο ενδιαφέρον για την οικολογική προσέγγιση στη μελέτη της ανθρώπινης ανάπτυξης. Κυρίαρχη θέση αυτού του ρεύματος, όπως διαπιστώνει κανείς από τις καταγεγραμμένες αναφορές στη διεθνή βιβλιογραφία, καθώς και στα πιο γνωστά εγχειρίδια αναπτυξιακής ψυχολογίας, κατέχει η οικοσυστημική / βιοοικολογική θεώρηση του Urie Bronfenbrenner. Ο Bronfenbrenner, υιοθετώντας μια ευρύτερη αντίληψη για την ανθρώπινη ανάπτυξη, δεν ενδιαφέρεται τόσο για την περιγραφή της ανάπτυξης του ατόμου, όπως επιχειρούν άλλες κλασικές αναπτυξιακές θεωρίες, όσο κυρίως για τα «πλαίσια» μέσα στα οποία αυτή συντελείται και το ρόλο που διαδραματίζουν στην αναπτυξιακή διαδικασία. Αυτό εξάλλου αποτελεί το κεντρικό και πιο ελκυστικό σημείο της προσέγγισής του, δηλαδή η κρίσιμης σημασίας σχέση μεταξύ του αναπτυσσόμενου βιοψυχολογικού ανθρώπινου οργανισμού και του κοινωνικού περιβάλλοντός του, καθώς και η ποιότητα της δυναμικής των διασυνδέσεων και αλληλεπιδράσεων μεταξύ των κοινωνικών συστημάτων. Στο βιβλίο παρουσιάζονται, όσο το δυνατόν πιο συνοπτικά, οι κυριότερες θέσεις της οικοσυστημικής προσέγγισης για τη μελέτη της ανθρώπινης ανάπτυξης, που πλαισιώνονται από ερευνητικά παραδείγματα ώστε ο αναγνώστης να έχει μια όσο το δυνατόν πιο σαφή εικόνα για το πώς το κοινωνικό περιβάλλον συμμετέχει στην ατομική ανάπτυξη.