Η εντροπία της δημοκρατίας

Η Δημοκρατία από τη φύση της είναι συντηρητική και προοδευτική ταυτόχρονα: σ’ αυτό οφείλεται η ελευθερία που παρέχει στον άνθρωπο να έρθει σε ρήξη με το παρελθόν, για να οδηγηθεί στην πρόοδο, από την άλλη όμως προσπαθεί να διατηρήσει το παλιό της πρόσωπο, ανθίσταται δηλαδή στην επαναστατική ορμή. Η Δημοκρατία θέλει τον εχθρό, το κακό (και το «κατασκευάζει» όταν δεν υπάρχει), για να μπορέσει να ισορροπήσει. Πόσοι όμως έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτό δεν αποτελεί αμάρτημα, αλλά ότι «ο αγώνας κατά του κακού αναδεικνύει την υψηλότερη αξία του ανθρώπου». (. . .)