ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ ΚΑΙ ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΑ

Μετ' ιδιαιτέρας χαράς έρχομαι να επιφέρω ολίγας προεισαγωγικάς κρίσεις μου επί του έργου του εξ Αθηνών συναδέλφου Κυρ. Α. Αραβαντινού, υπείκων ευχαρίστως εις τιμητικωτάτην δι' εμέ επιθυμίαν του, όπως το πράξω. Τούτο διότι ευρίσκω το δημοσίευμα του κ. συναδέλφου μου, υψίστης σημασίας. Εις πολυετείς ερεύνας εξήτασεν επιτοπίως τα ερείπια των αρχαίων Ασκληπιείων της πατρίδος αυτού, επεξεργασθείς και τα εξαγόμενα του μέχρι τούδε γνωστού υλικού της σχετικής φιλολογίας. Ο συγγραφεύς, ενδιατρίψας εις το κείμενον των ευρεθέντων εν τοις Ασκληπιείοις αναμνηστικών και ιδιαιτέρως των ιαμάτων της Επιδαύρου, έφθασεν εις εξαγόμενα όλως διάφορα των μέχρι τούδε γνωστών, εξαγόμενα άτινα ρίπτουν νέον φως επί της αρχεγόνου προελεύσεως της αρχαίας Ελληνικής ιατρικής. Κατά τας ερεύνας του συγγραφέως του παρόντος βιβλίου εις τα ειρημένα ιάματα, δεν πρόκειται μόνον περί προϊόντων της μυστηριώδους και μυθολογικής Ιατρικής, αλλά περί όλως πραγματικών και λογικών θεραπειών, εν αις και περί χειρουργικών και μαιευτικών ακόμη. Ο Συνάδελφος Κύριος Αραβαντινός αποεικνύει προσέτι, ότι υφίσταται και λίαν αξιοπαρατήρητος ομοιότης μεταξύ τινων εκ των θεραπειών τούτων και σχετικών μερών των Ιπποκρατικών βιβλίων, εκ των οποίων παραθέτει και ικανάς πειστικάς αποδείξεις. Συμφώνως προς ταύτα θα ηδύνατο ο περί μυθικής προελεύσεως του Ασκληπιού θρύλος να υποχωρήση προ της νέας ταύτης απόψεως, καθ' ην θα επρόκειτο όχι πλέον περί μυθικού προσώπου, αλλά περί ενός όλως λελογισμένου και επί αρκούντως υψηλής βαθμίδος γνώσεων ισταμένου θεραπευτού. [...] (Julius Pagel, από τον πρόλογο της έκδοσης)