Όλα τα προϊόντα

Η μέρα της εφημερίας για τον δάσκαλό μας έφτασε! Εκατό παιδιά στην αυλή. Τα μάτια του τα ’χει δεκατέσσερα. Δεν ησυχάζει λεπτό. Τον παρατηρώ από μακριά. Δεν προλαβαίνει να στρίψει στη γωνιά και μια κουκουνάρα έρχεται καταπάνω του.Αναγκάζεται να σκύψει, για να την αποφύγει. – Τι σας έχω πει για τις κο..

Ευτυχώς οι γονείς μου έλειπαν, κι έτσι δεν θα με διέκοπταν.Έπρεπε να το κάνω σωστά!Χωρίς να χάσω άλλο χρόνο, έβαλα τη μηχανή στο κεφάλι μουκαι τρίχες άρχισαν να πέφτουν.Συνέχισα το έργο μου, και στο τέλοςδεν υπήρχε ούτε μια τρίχα στο κεφάλι μου.Η αλήθεια είναι πως στην αρχή τρόμαξα λιγάκι.Να, δεν ξέ..

Τη νύχτα στο χωριό τα φώτα δεν σβήνουν ποτέ. Κανείς δεν τολμά να βγει έξω. Φοβούνται τους λύκους που περιφέρονται στο δάσος. Κανείς δεν ξέρει αν είναι άγριοι ή ήμεροι, αλλά και κανείς δεν μπορεί να τους σκοτώσει. Ήταν άλλωστε η τελευταία επιθυμία μιας γυναίκας, της Μαριάννας, που έζησε πριν από διακ..

Κάθε καλοκαίρι ο Νικολής με τον Γιώργη παρακολουθούν τη Λαμπρινή, την κοπέλα με τα μακριά κατακόκκινα μαλλιά, και δεν την αφήνουν στιγμή μόνη της. Πιστεύουν πως είναι γοργόνα. Στην αρχή η Λαμπρινή γελούσε και δεν έδινε σημασία, αλλά μετά άρχισε να ενοχλείται από την επιμονή των δύο μικρών παιδιών. Έ..

Ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που μου συνέβη,μόλις χτύπησε το τελευταίο κουδούνι.Τετράδια, μολύβια, χρώματα, γόμες, ξύστρες, βιβλίαάρχισαν να μεγαλώνουν και να πετάνε στον αέρα.Πριν προλάβω να βγω απ’ την τάξη,όρμησαν όλα μέσα στην τσάντα μου.Είχε γίνει τεράστια πια! Προσπάθησα πολλές φορέςνα τη β..

Ένα πρωινό ο μπαμπάς ήρθε με τα προβατάκια μαςμέσα στην αυλή του σχολείου!– Μα, για να τα γνωρίσουν οι συμμαθητές σου!μου είπε ενώ τον κοιτούσα άφωνος.Μια άλλη μέρα οι γονείς μου παρουσιάστηκανμε τις παραδοσιακές στολές τουςστη γιορτή που ετοιμάζαμε με την τάξη μου!– Αυτή είναι η παράδοσή μας, αγάπη..

«Λουκά, με αυτά που κάνεις θα μείνεις μόνος!»μου είπε μια μέρα η μαμά.Πήρα το ύφος του μετανιωμένου παιδιού.Παλιά έπιανε αμέσως. Εκείνη τη μέρα, όχι.«Στο δωμάτιό σου, τώρα!» μου φώναξεκι εγώ, απλώς, εξαφανίστηκα.Μόλις είχε φύγει από το σπίτι η νονά μου.Μα πού να ήξερα ότι τα χέρια μου είχαν σοκολάτα..

– Ξύπνα, υπναρά! Ώρα για σχολείο μου λέει η μαμά και φεύγει. Σηκώνομαι με δυσκολία.– Μην ξεχάσεις να ανοίξεις τα παντζούρια!  φωνάζει από μακριά. Στην αρχή το έκανα αμέσως, αλλά τον τελευταίο καιρό φοβάμαι.Δεν πρέπει να πέρασε ένας μήναςαπό τότε που δυο λύκοι με τρόμαξαν.Είχαν κρυφτεί, και μόλις άνο..

Γεννηθήκαμε σε έναν πανέμορφο δρόμο.Σε μια πεδιάδα μακριά από σπίτια και φασαρία.Στο τέρμα αυτού του δρόμου βρισκόταντο σπίτι του κυρ Σταύρου, του «μπαμπά» μας.Άνθρωπος αυτός, δέντρα εμείς.Εγώ δεν έμοιαζα με τα υπόλοιπα δέντρα.Εκείνα είχαν ρίξει περισσότερο μπόι από μένακαι καμάρωναν με τον ψιλόλιγν..

Ποιος είμαι και τι δηλώνωΓιατί δεν ξέρω αν σας το είπα… Με λένε Αργύρη, εμένα! Κι ό, τι λέω, το εννοώ! Ποια είναι η ιστορία μουΠαραμονή Πρωτοχρονιάς θα ξενυχτήσω, περιμένοντας τον Αϊ-Βασίλη να με επισκεφτεί στο σπίτι μου. Φυσικά, έχω σκαρφιστεί πολλούς τρόπους, για να το καταφέρω αυτό και να μην κοι..

Δεν ήθελα να πάω στο δάσος. Προσπάθησα πολλές φορές να το πω, αλλά την τελευταία στιγμή άλλαζα γνώμη. Οι εντολές της μαμάς ξεκάθαρες. «Μη λοξοδρομήσεις, μη χασομερήσεις, μη μιλήσεις σε αγνώστους». Μη, μη, μη! Και μετά από λίγο…βγήκα έξω.   Το κάθε παιδί χρειάζεται την εμπειρία του για να υπερνικήσει..

«Τερατάκι» φωνάζω καθημερινά τον συμμαθητή μου τον Τάκη στο σχολείο. Δημήτρη τον λένε κανονικά αλλά τα περισσότερα παιδιά τον φωνάζουμε Τάκη. Εγώ δηλαδή το ξεκίνησα. Μετά έβαλα και κάτι μπροστά και το ’κανα «Τερα-τάκι». Για πλάκα, βέβαια, το λέω! Για να γελάσουμε. Μια μέρα που λείπει αποφασίζω να κρ..