Κάθε άνθρωπος νιώθει υπερήφανος για τη γλώσσα του, για την ιστορία του, για τον πολιτισμό του. Η ιστορική γνώση και η συνεχής επιστημονική αναζήτηση των γλωσσικών δεδομένων και ιδιαιτεροτήτων ενός λαού αποτελούν αναμφίβολα μία επιτυχή σύζευξη για τη βαθύτερη κατανόηση της εξελικτικής του πορείας. Ο συσσωρευμένος πλούτος της ελληνικής γλώσσας αποκτά ιδιαίτερη αξία στη σημερινή εποχή, γιατί καθρεφτίζει την ιστορική πορεία του λαού μας αλλά και τη δυναμική που πάντοτε μας διέκρινε στο να δημιουργούμε το νέο, να συνθέτουμε το υπάρχον και να αφομοιώνουμε το ξένο. Είναι, λοιπόν, υποχρέωσή μας, αυτόν τον πλούτο να μην τον αφήσουμε ανεκμετάλλευτο. (. . .)