Με τον τόμο "Αιγαίο Άνωθεν" επιχειρούμε μια ποιητική προσέγγιση η οποία φιλοδοξεί να ευαισθητοποιήσει, πάνω απ' όλα, τον αναγνώστη που «από ψηλά» θα θαυμάσει τις αποχρώσεις του γαλάζιου, τα πάλλευκα σπίτια, τα ξωκλήσια, τις ερημικές ή κοσμοπολίτικες παραλίες, το λευκό των μαρμάρων κάτω από τον ήλιο, τους κρημνούς, τα γυμνά βράχια, τις παρόχθιες φυτικές διαπλάσεις και εκείνες των οροπεδίων με την μακκία βλάστηση. Τα Δωδεκάνησα, τις Κυκλάδες, τις Σποράδες και τις Βόρειες ακτές της Κρήτης αγκάλιασε ο φωτογραφικός φακός και «αιχμαλώτισε» τη στιγμή τους, μοναδική, αινιγματική και, εν τέλει, γεμάτη από το μυστήριο που συντηρεί η αρμονική συμβίωση παρελθόντος και παρόντος. (. . .)