Ο διακεκριµένος οικονοµολόγος Τζον Κέι υποστηρίζει ότι η κερδοφορία του χρηµατοπιστωτικού τοµέα είναι εν µέρει απατηλή και εν µέρει οφείλεται στην ιδιοποίηση πλούτου που δηµιουργείται αλλού – µε τα λεφτά των άλλων. ∆είχνει επίσης ότι ο τοµέας αυτός έχει µεγεθυνθεί υπερβολικά, έχει αποσπαστεί από τις απλές επιχειρηµατικές δραστηριότητες και την καθηµερινή ζωή, και έχει µετατραπεί σε έναν κλάδο που κυρίως συναλλάσσεται µε τον εαυτό του, µιλάει µόνο µαζί του και τον κρίνει µε κριτήρια που ο ίδιος έχει δηµιουργήσει. Ταυτόχρονα, επισηµαίνει ότι η πλειονότητα του κόσµου έχει υιοθετήσει αυτά τα κριτήρια, συνδράµοντας έτσι στην επιβίωση των χρηµατοπιστωτικών ιδρυµάτων, που λόγω απληστίας και κακοδιαχείρισης έχουν επιφέρει κρίσεις και χρεοκοπίες.