Ένας από τους πιο τολμηρούς και χαρισματικούς σύγχρονους συγγραφείς στρέφει το αιχμηρό βλέμμα του στα αυταρχικά καθεστώτα της χιτλερικής Γερμανίας και της σταλινικής Ρωσίας. Διαβάζει την ιστορία μιας ηπείρου που επιμένει να μη μαθαίνει από τα λάθη της, ανατέμνει με ενορατικότητα τη ζωή των ανθρώπων της, ψηλαφίζει τα τραύματα που άφησε στη σάρκα της Ευρώπης η εποχή της καταστροφής. Το αποτέλεσμα είναι ένα καθηλωτικό μυθιστοριογραφικό εγχείρημα, ένα δραματικό χρονικό πολέμου και συγχρόνως ένας ύμνος στη δύναμη της τέχνης και στην ελπίδα που δίνει ο έρωτας.
Υφαίνοντας έναν καμβά ζευγαρωτών αφηγήσεων που έχουν σχέση με τη ζωή του Ντμίτρι Σοστακόβιτς, της Άννας Αχμάτοβα, του Γερμανού στρατάρχη φον Πάουλους και άλλων γνωστών αλλά και άσημων, πρωταγωνιστών αλλά και κομπάρσων της Ιστορίας, ο συγγραφέας συνθέτει ένα καλειδοσκοπικό χρονικό της Ευρώπης του εικοστού αιώνα το πολυφωνικό μυθιστόρημα του Γουίλιαμ Τ. Βόλμαν εκτυλίσσεται σαν συμφωνία όπου κάθε όργανο της ορχήστρας ανιχνεύει τη μελωδία της ανθρώπινης ψυχής, η οποία πασχίζει να παραμείνει όρθια και να μη συνθλιβεί από τη φρίκη του πολέμου και το αγωνιώδες βάρος της Ιστορίας.