Ρώσικη ρουλέτα, εξεγέρσεις και αυτοσχέδιες σπιτικές βόμβες - να τι σκαρώνουν τα παιδιά...
Μέρα-νύχτα, η Αμίλια ανεβαίνει στο πάνω δωμάτιο για να κοιτάξει το θησαυρό της: ένα πλαστικό προβατάκι, μια Μαύρη Βασίλισσα από τα πιόνια ενός σκακιού, ένα φυλλάδιο της πεντάρας με προσευχές, ένα σωληνάριο με ασημόσκονη - και τριανταεπτά μαύρες λαστιχένιες σφαίρες, τις οποίες μάζεψε από τότε που άρχισε να τις ρίχνει ο βρετανικός στρατός... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Το ασυμβίβαστο πρώτο μυθιστόρημα της Anna Burns απεικονίζει έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι εκδηλώνουν τον πόνο τους από τις ταράτσες των σπιτιών και η αντεκδίκηση αποτελεί τρόπο ζωής. Είναι τόπος αφιλόξενος για τα παιδιά, τόπος όπου η καλύτερη φίλη σου τινάζεται στον αέρα στο δρόμο για την ντισκοτέκ, και οι αλητόβιοι έφηβοι παίρνουν εντολή να παρουσιαστούν στο παλιό μπαρ του Λόγκ στις επτά η ώρα ακριβώς για να τιμωρηθούν με πυροβολισμό στα πόδια... Το μαύρο χιούμορ, η δομή του ως σειράς επεισοδίων και η αμεσότητα της εκφραστικής γλώσσας του μυθιστορήματος "Αντίλαλοι - Σπασμοί πολέμου" είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσουν βαθιά εντύπωση". (TLS)

" Δυνατό και πειστικό... γεμάτο ζωντάνια και δραματικότητα από την πρώτη σελίδα. Η Μπέρνς βουτάει ορμητικά σ' έναν κόσμο καμωμένο από λαστιχένιες σφαίρες, τιμωρίες μαφιόζικου τύπου, πυροβολισμούς και τεθωρακισμένα Σάρασεν.
Παρακολουθούμε σταδιακά την ανάπτυξη της Αμίλια, που από παιδί γίνεται έφηβη και μετά γυναίκα, χωρίς να χάνει ουσιαστικά την παιδικότητα, την αφέλεια και τη σχεδόν μοιρολατρική της στάση.
Το μυθιστόρημα "Αντίλαλοι - Σπασμοί πολέμου" είναι εμποτισμένο με τη θλίψη που φέρνει η βία, η αυτοκαταστροφή και οι χαμένες ευκαιρίες καθώς, ενόσω περνούν τα χρόνια, η Αμίλια, η οικογένεια και η πόλη της αγωνίζονται με όλες τους τις δυνάμεις για να κομματιαστούν.
Ο μυθιστορηματικός λόγος της Μπέρνς εμπεριέχει δυνατή φλέβα μαύρης κωμωδίας, διακρίνεται από φρεσκάδα και πρωτοτυπία και δεν φοβάται τους πειραματισμούς". (THE TIMES)