Καθηγητής πανεπιστημίου, οικογενειάρχης, πεπεισμένος πως, σαραντάρης πια, έχασε το τρένο της ζωής, ο Θίοντορ Στρητ, καθοδόν προς την αυτοκτονία, οδηγώντας προκειμένου να πάει (κυριολεκτικά) να πνιγεί, συγκρούεται μετωπικά με ένα φορτηγό, διαπερνά το παρμπρίζ του αυτοκινήτου του και προσγειώνεται στο οδόστρωμα. Το κεφάλι του αποκόπτεται πλήρως από το σώμα του, κι έτσι ο πρώην υποψήφιος αυτόχειρ πεθαίνει όπως το επιθυμούσε, αν και όχι από το ίδιο το χέρι. Στην κηδεία του, τρεις μέρες αργότερα, σε μια εκκλησία στην οποία ο δηλωμένος άθεος Θίοντορ δεν θα έμπαινε επ’ ουδενί ζωντανός, ο νεκρός ανακάθεται στο φέρετρό του, αποκαλύπτοντας σε κοινή θέα τις πρόχειρες βελονιές με τις οποίες οι υπεύθυνοι του γραφείου τελετών έραψαν το κεφάλι στη γνωστή του θέση. Όταν, δε, αποφασίζει να σηκωθεί και να φύγει με τη γυναίκα και τα δυο του παιδιά, σκορπά τον πανικό, προκαλεί ερήμην του συλλαλητήρια σε ολόκληρη την πόλη και γίνεται πρώτο θέμα στα ΜΜΕ της Αμερικής. Και τότε ο Θίοντορ, ζωντανός αν και νεκρός, με τις αισθήσεις του οξυμένες, πιο γενναιόδωρος, τρυφερός και αποφασιστικός από ποτέ, βρίσκεται όχι μόνο αντιμέτωπος με την άγνοια για την καινούργια του κατάσταση, αλλά και στο επίκεντρο μιας δίνης. Οι δημοσιογράφοι τον προπηλακίζουν, γίνεται θύμα απαγωγής από μια παραθρησκευτική οργάνωση που τον θεωρεί όργανο του σατανά, μια μυστική κρατική υπηρεσία ακολούθως τον κάνει ακούσιο πειραματόζωό της για να κερδίσει το μυστικό της αναγέννησης. . . Κι όταν θα γλιτώσει από όλα αυτά, θα ανακηρυχθεί από τηλεοράσεως ήρωας, αλλά και θα συνειδητοποιήσει πως δεν έχει πια ζωή.
"Η Αμερικάνικη Έρημος, γραμμένη από τον δεξιοτέχνη της αφήγησης Πέρσιβαλ Έβερετ, που η κριτική τον έχει παρουσιάσει ως το εκρηκτικό μείγμα του Σουίφτ με τον Ιονέσκο και τους Μόντυ Πάιθον, είναι ένα συναρπαστικό, ευφυές μυθιστόρημα, που ασκεί σαρωτική κριτική στην Αμερικάνικη κοινωνία, τον θρησκευτικό φανατισμό, την ισχύ των ΜΜΕ και την πανεπιστημιακή ζωή, και παράλληλα αποτελεί έναν στοχασμό για το τι σημαίνει να είναι κανείς ζωντανός".