Ένας ψίθυρος δέους απλώθηκε σ ολόκληρη την βασιλική αίθουσα, κι αμέσως μετά, όλοι βουβάθηκαν! Ναι, ήταν δύο χέρια, που σάλευαν ανεπαίσθητα καθώς έβγαιναν βασανιστικά αργά, μέσα απ το αχνιστό σταχτόνερο! Την πύλη του Αδη και του Θανάτου! Απόλυτη σιγή επικράτησε. Όλοι ήταν παραδομένοι, στην αγωνία της παράδοξης μαγείας!

Με ορθάνοιχτα μάτια και μισάνοιχτο στόμα, αυλικοί κάθε παράταξης, παρακολουθούσαν έκθαμβοι το μύθο να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια τους! Τις απίστευτες στιγμές, της μαρτυρικής σιωπηλής επιστροφής ενός ανθρώπου... απ τον Αδη!