Μια συλλογή σπονδυλωτών διηγημάτων με πρωταγωνίστριες αδικημένες γυναίκες της ελληνικής μυθολογίας και σκοπό να καταδείξει τις πατριαρχικές ιδέες που διαποτίζουν τις ιστορίες που μας μεγάλωσαν• τα μηνύματα υφέρποντα μισογυνισμού, που τρέφουν την πατριαρχία και γεννούν ένα μη ασφαλές και ευχάριστο περιβάλλον για τις γυναίκες. Με πυξίδα τις ιστορίες της Μέδουσας, της Κλυταιμνήστρας, της Πενθεσίλειας, της Κασσάνδρας και της Περσεφόνης, κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο και γινόμαστε μάρτυρες της κατάφωρης καταπίεσης και αδικίας που έχουν υποστεί οι γυναίκες από την αυγή του χρόνου, καθώς και την αναπόδραστη ανάγκη τους για δικαιοσύνη.


"Ουρλιάζω, ξεριζώνοντας άνθη και φτύνοντας κατάρες. Δεν είναι ουρλιαχτά πόνου, αλλά ιαχές πολέμου. Τα πνεύματα των νεκρών γύρω μου, δείχνουν να το καταλαβαίνουν κι ανοίγουν δρόμο για να περάσω. Νεκρική ησυχία απλώνεται παντού, καθώς σηκώνομαι όρθια και υψώνω το βλέμμα μου στο μολυβένιο ουρανό του Κάτω Κόσμου."

Θα εκδικηθώ, υπόσχομαι.
Για τους νεκρούς, για τη φωνή μου.
Θα εκδικηθώ κι ας καεί ο κόσμος."