Ζούμε την εποχή των παραδόξων. Παντού διαδίδεται η επικράτηση του εθνικισμού, παντού παρατηρείται η αποδυνάμωση του έθνους. Το έθνος έχει σήμερα διπλά χτυπηθεί: από έξω, με τον περιορισμό της κυριαρχίας του που χαράζει η διεθνοποίηση των ανταλλαγών και η αλληλεξάρτηση των οικονομιών από μέσα, με την ιδεολογία της παραγωγικότητας που εξάρει το άτομο και τα συμφέροντά του, αλλά αγνοεί τον πολίτη και τα ιδανικά του. Γεννημένο το 18ο αιώνα, στην Αγγλία, στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γαλλία, έχει για πρωταρχική λειτουργία να ενσωματώσει ισότιμα τον καθένα στη ζωή μιας πολιτικής κοινότητας και να την υπερασπιστεί στη διεθνή σκηνή. (. . .) Από την ανακάλυψη του έθνους ως πρωταρχικό πλαίσιο ζωής, στο οποίο μας προσκαλεί με κουράγιο η Dominique Schnapper, το μέλλον μας θα μας δείξει εάν πρόκειται για το κύκνειο άσμα. Ποιο μέλλον επιφυλάσσεται, στην πραγματικότητα, για την κοινωνία των πολιτών, όταν κάποιοι επικαλούνται τις πολιτισμικές τους ιδιαιτερότητες ή τις θρησκευτικές τους ταυτότητες, ενώ οι άλλοι συγχέουν τις υποχρεώσεις τους ως πολίτες με τα δικαιώματά τους ως καταναλωτές;