Η Κλασική Τέχνη του Heinrich Wolfflin (1864-1945) είναι μία από τις σημαντικότερες εργασίες που με πρωτοποριακό τρόπο στοχεύουν στην κριτική ανάλυση της μορφής του κλασικού έργου τέχνης. Ο Wolfflin ερευνά τον χαρακτήρα της σύνθεσης και της δομής, δηλαδή τις σχέσεις των μορφολογικών εκείνων στοιχείων που μεταβάλλουν την εικαστική καλλιτεχνική δημιουργία σε αυτόνομο οργανισμό, τόσο από οπτικής όσο και από αισθητικής πλευράς. Οι αναλύσεις του προσφέρουν ένα πρότυπο για την ολόπλευρη κατανόηση του καλλιτεχνικού φαινομένου, αφού σε καμία περίπτωση δεν εξαντλούνται στη μορφολογική αντιμετώπιση. Απλώς αποτελούν τη βάση για την ανακάλυψη και αξιολόγηση του ευρύτερου πνευματικού - αισθητικού δυναμικού. Το έργο αυτό του Wolfflin μαζί μ' εκείνο που αναφέρεται στις Βασικές Έννοιες της Ιστορίας της Τέχνης (1915) ανέδειξαν τον μεγάλο και ευαίσθητο αυτόν μελετητή σ' έναν από τους σημαντικότερους κριτικούς αναλυτές της ευρωπαϊκής τέχνης γενικότερα.