Η επιστολή του Γρηγορίου Παλαμά προς...
Ευρώπη, τέλη του 1700. Τρεις νέοι ευγενείς -ένας πρίγκιπας, ένας γλύπτης κι ένας πλούσιος έμπορος- κατηφορίζουν από το Βορρά προς τη Νάπολη. Θέλουν να γνωρίσουν ένα διάσημο γαντοποιό και τις δυο νεαρές κόρες του. Το ταξίδι τους ξετυλίγεται σαν ένα κουβάρι από ιστορίες που έχουν να κάνουν με έρωτες, δολοφονίες και υπόγειες πόλεις.
Σ' ένα νησί της Μεσογείου, την Οκάνια, φτάνει ένας νέος ευγενής Μιλανέζος, ο κόντης Αλεάρντο. Τον χαρακτηρίζει η αθωότητα και ο σεβασμός για τη γη. Η αθωότητά του όμως διακρίνεται από μια θεοδικία: το Σύμπαν είναι μια κατασκευή ενιαία και τέλεια, το κακό δεν υπάρχει, δεν υπάρχει σκιά στον κόσμο.