Αυτό το βράδυ ο Τομ δεν θέλει να κοιμηθεί. Για να κερδίσει χρόνο, κάνει μια μεγάλη αγκαλιά τον μπαμπά, μετά ζητάει νερό, παραμύθι, φιλάκι… μέχρι που η μαμά θυμώνει. Τελευταία φορά που έρχεται στο κρεβάτι του! Πρέπει να βρει κάτι άλλο…
Βρέχει. Ουφ! Τι κρίμα! Κι ο Τομ ήθελε τόσο να παίξει μπάλα! Τι θα κάνει τώρα; Βαριέται, με ποιόν θα παίξει; Η μαμά έχει δουλειές, η αδερφή του δεν του δίνει την κούκλα της. Ο Τομ χώνεται στον καναπέ και ξαφνικά… μια ιδέα! Μ’ ένα τραπεζομάντιλο, μια σκούπα και μανταλάκια θα φτιάξει ένα σπιτάκι κατάδικό του… ή, καλύτερα, ένα καράβι.
Ο Τομ πηγαίνει στο σπίτι του καλύτερού του φίλου, του Μάνι. Εκεί ανακαλύπτει μια διαφορετική οικογένεια, με διαφορετικές συνήθειες. Έχουν παράξενα αντικείμενα και ασυνήθιστα φαγητά, που τα τρώνε με τα δάχτυλα! Αλλά η αγκαλιά του μπαμπά του Μάνι δε διαφέρει από την αγκαλιά κάθε μπαμπά!