Μέσα από μικρές ιστορίες και όμορφες,...
Κανείς δεν είχε ξανακούσει ένα μικρό κορίτσι να τραγουδάει έτσι. Ο ήχος ερχόταν από κάπου αλλού. Η Μαρία έπιασε το μικρόφωνο και λικνιζόταν με την κάθε νότα λύγιζε τα γόνατα απαλά και ανασηκωνόταν πάλι εκφράζοντας τη συγκίνηση της κάθε λέξης τα μάτια της άνοιγαν διάπλατα κι ύστερα πάλι μισόκλειναν: δεν υπήρχε δίχως το τραγούδι, είχαν σμίξει, ήταν ένα.