Δαιμόνια που τρώνε χρυσάφι, αρχαίοι βασιλιάδες από χρυσό, ξωτικά, τάματα που ποτέ δεν έφτασαν στον προορισμό τους -ένας κόσμος που δεν υπάρχει, όχι γιατί ανήκει στη φαντασία κάποιου, μα γιατί ποτέ δε θα μπορέσουμε να τον δούμε ξανά. Ο Γκέτε, με τούτο το γοητευτικότατο παραμύθι, δημιουργεί μια αλληγορία από τις πλέον ελκυστικές: ένα κείμενο που όλα μπορούν να συμβούν.