Στην παρούσα κριτική έκδοση εξέτασα τα κυριότερα γραμματολογικά, ιστορικά και φιλολογικά προβλήματα του έργου και προσπάθησα να σταθμίσω τη θέση του στη γραμματεία της εποχής. Στη "Διήγηση" διασταυρώνονται πολλά εκφραστικά σχήματα της λόγιας και της λαϊκότροπης ποιητικής παράδοσης, και από την άποψη αυτή το έργο έχει να μας μάθει πολλά για τους όρους σύνθεσης, παραγωγής και διάδοσης του λογοτεχνικού είδους της έμμετρης ιστορικής αφήγησης.