Πολύ πριν του Θαλή, του Αναξίμανδρου, του Ηράκλειτου και οπωσδήποτε δεκάδων εκατοντάδων ετών προ του "Ιερού Νομοθέτου" του Μωυσέως, η μυθολογική ποίηση των Ελλήνων, επιχείρησε να ικανοποιήσει μέσω καταπληκτικών ερμηνειών, την φυσική περιέργεια του ανθρώπου δι' όσα αφορούν την δημιουργία του κόσμου, του σύμπαντος και την γένεση των Θεών.
Στην εποχή μας που οι μεγάλες φυλές Αγγλοσαξωνική και Σλαυϊκή - μοχθούν να επιβάλλουν την παγκόσμιο ειρήνη, την ανώνυμα ΡΑΧ, η Ελληνική μας Γη, ανάμεσα στις δύο αυτές συμπληγάδες, κινδυνεύει τον έσχατο κίνδυνο.
Οι Έλληνες κρατούν στα κύτταρά τους κληρονομική γνώση. (Κανείς λαός ας μη το θεωρήσει μειωτικό του μεγαλείου του. Το πραγματικό μεγαλείο τίποτε δεν μπορεί να το μειώσει). Αυτή τη γνώση τούτο το βιβλίο προσπαθεί να διεγείρει, στην ψυχή των εναπομεινάντων Ελλήνων, και το αίσθημα της ανάγκης επιστροφής στην πατρογονική τους αντίληψη, ώστε να μπορέσει το ΕΘΝΟΣ να μεγαλουργήσει και πάλι.