Συνεχίζοντας σε ουσιαστικά σημεία την σκέψη του Λούκατς, ο συγγραφέας των ερευνών αυτών επιχειρεί μιαν ανανέωση της μαρξιστικής μεθοδολογίας με επίκεντρο την έννοια της ολότητας. Την γονιμότητα αυτής της νέας μεθοδολογικής προσέγγισης την δείχνει η εφαρμογή της στον χώρο της ιστορίας των ιδεών και της αισθητικής, δηλ. στην προσπάθεια σύλληψης λογοτεχνικών ή φιλοσοφικών έργων στην διαπλοκή τους με μια κοινωνική oμάδα και με μιαν εποχή· συγκεκριμένες αναλύσεις θεμάτων από την κλασσική γαλλική και γερμανική λογοτεχνία παρουσιάζουν απτά τις θεωρητικές αυτές θέσεις του συγγραφέα, ο οποίος επεκτείνεται παράλληλα και σε επιμέρους προβλήματα της μαρξιστικής φιλοσοφίας και οικονομίας. Ο συνδυασμός της γενετικής θεώρησης με την δομική οδηγεί τέλος σε μιαν προσέγγιση του διαλεκτικού μαρξισμού με τάσεις όπως την επιστημολογία του Πιαζέ.