Ο γέρος άφησε την πετονιά να πέσει στα σανίδια της βάρκας και την πάτησε με το πόδι του. Πήρε το καμάκι και το σήκωσε όσο πιο ψηλά μπορούσε και το τίναξε προς τα κάτω βάζοντας όλη του τη δύναμη, μαζεύοντας κι όση ακόμη του απέμεινε, στα πλευρά του ψαριού, πίσω ακριβώς από το μεγάλο θωρακικό πτερύγιο που άνοιξε κι έφτασε σε ύψος ίσαμε το στήθος του γέρου.

Ένιωσε τ’ ατσάλι να μπήγεται βαθιά στη σάρκα του ψαριού

Και γέρνοντας το έχωσε ακόμα πιο βαθιά ρίχνοντας πάνω του όλο του το βάρος. Ξαφνικά το ψάρι ζωντάνεψε, με το θάνατο να το γυροφέρνει, και πετάχτηκε ψηλά έξω απ’το νερό δείχνοντας

Την περήφανη κορμοστασιά του, την ομορφιά και τη δύναμή του.