Το καλοκαίρι του 1845, ένας καλλιεργημένος απόφοιτος του Χάρβαρντ καθηγητής, ποιητής, και δοκιμιογράφος, αφήνει την πόλη και εγκαθίσταται σε μια φτωχική καλύβα στις δασωμένες όχθες της μικρής λίμνης Walden, στη Μασαχουσέτη. Ήταν ο Ερρίκος Δαβίδ Θορώ που αποζητούσε να κάνει πράξη τη διδασκαλία του: να ζήσει στην αμόλυντη και άγρια φύση, μέσα στο δάσος, σε απόλυτη επαφή με τη μάνα γη και να βρει τον εαυτό του. Η ενεργητική, συνεχής και έντονη επαφή με τη Φύση είναι αναγκαία για τη διατήρηση της ανθρώπινης υπόστασης και την αντίσταση στην παρακμή που προκαλούν οι κοινωνικές συμβάσεις και η φτηνή καθημερινότητα.

Δεν είναι δυνατόν να παραχθεί πολιτισμός που να μην πατάει γερά στη σχέση του με τη Φύση.

Η περιήγηση στη Φύση είναι ένα είδος προσκυνηματικής διαδικασίας που ανυψώνει την ψυχή του ανθρώπου.